Kufr duna Kufr

Wat authentiek is overgeleverd van Ibn Abbas

قال الخلال: قال أبو بكر: حدثنا أبو عبد اللَّه قال: ثنا وكيع، عن سفيان، عن معمر، عن ابن طاوس، عن أبيه، عن ابن عباس: {وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ}، قال: هي به كفر، وليس كمن كفر باللَّه وملائكته وكتبه ورسله. "السنة" للخلال 2/ 104 - 107 (1413 - 1425)

Al-Khallal overleverde van Abu Bakr al-Marwadhi van Ahmad ibn Hanbal van Waki' van Sufyan van Ma'mar van Ibn Tawus van Tawus van Ibn Abbas die de vers 'Wie niet oordeelt met wat Allah heeft nedergezonden, zij zijn de ongelovigen', becommentarieerde: "Dit is Kufr, maar niet zoals de Kufr in Allah, Zijn engelen, Zijn boeken en Zijn boodschappers." [Al-Sunnah 2/104-107 van Al-Khallal]

عبد الرزاق عن معمر عن ابن طاوس عن أبيه قال سئل ابن عباس عن قوله ومن لم يحكم بما أنزل الله فأولئك هم الكافرون قال هي كفر قال ابن طاوس وليس كمن كفر بالله وملائكته ورسله تفسير القرآن - عبد الرزاق الصنعاني - ج ١ - الصفحة ١٩١

Abdurrazaq overleverde van Ma'mar van Ibn Tawus van Tawus van Ibn Abbas die de vers 'Wie niet oordeelt met wat Allah heeft nedergezonden, zij zijn de ongelovigen', becommentarieerde: "Dit is Kufr." Ibn Tawus zei: "Maar niet zoals de Kufr in Allah, Zijn engelen, Zijn boeken en Zijn boodschappers." [Tafsir Abd al-Razzaq pagina 191]

Wat authentiek is overgeleverd van de Tabi'een

قال الخلال: قال أبو بكر: حدثنا أبو عبد اللَّه قال: ثنا وكيع، قال: ثنا سفيان، عن ابن جريج، عن عطاء قال: كفر دون كفر، وظلم دون ظلم، وفسق دون فسق. "السنة" للخلال 2/ 104 - 107 (1413 - 1425)

Al-Khallal overleverde van Abu Bakr al-Marwadhi van Ahmad ibn Hanbal van Waki' van Sufyan van Ibn Jurayj van 'Attaa die zei: "Kufr duna Kufr, Dhulm duna Dhulm, Fisq duna Fisq." [Al-Sunnah 2/104-107 van Al-Khallal]

قال الخلال: قال أبو بكر: حدثنا أبو عبد اللَّه قال: ثنا وكيع، قال: ثنا سفيان، عن سعيد المكي، عن طاوس قال: ليس بكفر ينقل عن الملة "السنة" للخلال 2/ 104 - 107 (1413 - 1425)

Al-Khallal overleverde van Abu Bakr al-Marwadhi van Ahmad ibn Hanbal van Waki' van Sufyan van Sa'eed al-Makki van Tawus die zei: "Het is niet de ongeloof dat een persoon uit de religie doet treden." (dus kleine ongeloof) [Al-Sunnah 2/104-107 van Al-Khallal]

Het is geaccepteerd door de Salaf Saliheen

Er zijn velen onder de geleerden die de overlevering van Ibn Abbas hebben geaccepteerd. Zij overleverden de uitspraken in hun Hadith verzamelingen, Tafsir en Fatwa's.

Imam Ahmad gebruikte de overleveringen over Kufr duna Kufr. Hij antwoordde de vragen van zijn studenten en gebruikte de overleveringen van Ibn Abbas en Tawus.

وقال ابن هانئ: وسألته عن حديث طاوس عن قوله: كفر لا ينقل عن الملَّة؟ قال أبو عبد اللَّه: إنما هذا في هذِه الآية: {وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ} [المائدة: 44]. "مسائل ابن هانئ" (2042)

Imam Ahmad werd gevraagd over de overlevering van Tawus betreft de uitspraak 'Ongeloof dat niet uit de religie doet treden', waarop hij zei: "Dat werd gezegd op de vers van Surah al-Maaidah vers 44: 'En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen.'" [Masail Ibn Hani 2042]

قال الخلال: أخبرني موسى بن سهل، قال: حدثنا محمد بن أحمد الأسدي، حدثنا إبراهيم بن يعقوب، عن إسماعيل بن سعيد قال: سألت أحمد عن المُصرِّ على الكبائر بجهده، إلا أنه لم يترك الصلاة والزكاة ¬ والصوم والحج والجمعة، هل يكون مصرًّا أمن كانت هذِه حاله؟ قال: هو مصرُّ في مثل قوله -صلى اللَّه عليه وسلم-: "لا يَزْنِي الزّانِي حِينَ يَزْنِي وَهُوَ مُؤمِنٌ"، من يخرج من الإيمان ويقع في الإسلام، ومن نحو قوله: "وَلا يَشْرَبُ الخَمْرَ حِينَ يَشْرَبُها وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا يَسْرِقُ حين يسرق وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا يَنْتَهِبُ نُهْبَةً. . " (¬1)، ومن نحو قول ابن عباس {وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ} (¬2)، فقلت له: فما هذا الكفر؟ قال: كفر لا ينقل من الملة، مثل بعضه فوق [بعض]، فكذلك الكفر، حتى يجيء من ذلك أمر لا يختلف الناس فيه. فقلت له: أرأيت إن كان خائفًا من إصراره، ينوي التوبة، ويسأل ذلك، ولا يدع ركوبها؟ قال: الذي يخاف أحسن حالًا. "أحكام النساء" للخلال (91)

Imam Ahmad zei: "Wat betreft degene die veelvoudig grote zondes verricht en er in blijft volharden: Zo een persoon is beschreven in de Hadith als de persoon die geen gelovige is tijdens het consumeren van alcohol of tijdens het stelen. Deze Hadith wordt begrepen als kleine ongeloof, zoals de uitspraak van Ibn Abbas dit duidelijk maakte.." [Ahkam an-Nisaa pagina 57 van Abu Bakr al-Khallal, Masail Al-Shaalanji pagina 78-79]

Imam Bukhari gebruikte de bewoording Kufr duna Kufr in een van zijn hoofdstuk namen.

(21)باب كُفْرَانِ الْعَشِيرِ وَكُفْرٍ دُونَ كُفْرٍ
Hoofdstuk 21: Ondankbaarheid jegens de echtgenoot en Kufr duna Kufr (kleine ongeloof).

Ibn Abbas overleverde dat de Profeet (ﷺ) zei: "Meerderheid van de bewoners van het Hellevuur zullen vrouwen zijn die ondankbaar waren." Toen werd er gevraagd: "Waren zij ondankbaar jegens Allah?" Waarop de Profeet (ﷺ) antwoordde: "Zij waren ondankbaar jegens hun echtgenoten van het goede dat hen is gegeven. Als je altijd goed (welwillend) bent geweest voor een van hen en ze ziet iets in je wat ze niet leuk vindt, dan zal ze zeggen: 'Ik heb nooit iets goeds van je ontvangen.'" [Sahih al-Bukhari 29]

Imam Tirmidhi gaf als commentaar op een Hadith die hij in zijn Sunan opnam. Hij maakte daar duidelijk dat het van Ibn Abbas en anderen is overgeleverd dat ze de implicatie van Kufr duna Kufr uitdrukten.

De Profeet (ﷺ) zei: "Een moslim verbaal onderdrukken is Fisq en hem bevechten is Kufr." [Sunan Tirmidhi 2635 (Hasan Sahih)] قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ ‏.‏ وَمَعْنَى هَذَا الْحَدِيثِ قِتَالُهُ كُفْرٌ لَيْسَ بِهِ كُفْرًا مِثْلَ الاِرْتِدَادِ عَنِ الإِسْلاَمِ وَقَدْ رُوِيَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَطَاوُسٍ وَعَطَاءٍ وَغَيْرِ وَاحِدٍ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ قَالُوا كُفْرٌ دُونَ كُفْرٍ وَفُسُوقٌ دُونَ فُسُوقٍ

Imam Tirmidhi becommentarieerde het en zei: "Wat met deze Hadith wordt bedoeld is niet de Kufr dat een persoon uit de religie doet treden. Er is overgeleverd van Ibn Abbas, Tawus, 'Attaa en meer dan één van de mensen van kennis: "Kufr duna Kufr en Fisq duna Fisq." [Commentaar op Sunan Tirmidhi 2635]

Imam Ibn Abi Hatim nam verschillende overleveringen op over Kufr duna Kufr. Hieronder zie je de overlevering van Ibn Abbas. De keten bevat Hisham ibn Hujajr, een overleveraar waar nogal wat onduidelijkheid over bestaat. Ibn Abi Hatim accepteerde nog steeds zijn Hadith.

6434 حدثنا محمد بن عبد الله بن يزيد المقري، ثنا سفيان عن هشام بن جحير عن طاووس عن ابن عباس في قوله: ومن لم يحكم بما انزل الله فأولئك هم الكافرون قال: ليس هو بالكفر الذي يذهبون اليه.

Ibn Abi Hatim overleverde van Mohammed ibn Abdullah ibn Yazid Al-Muqri van Sufyan ibn 'Uyaynah van Hisham ibn Hujajr van Tawus van Ibn Abbas die zei: "{En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen}, dit is niet de vorm van Kufr waar zij (de Khawarij) over denken." [Tafsir Ibn Abi Hatim hadith 6434]

Imam Maruzi nam de overleveringen op in zijn Ta'dhim Qadr as-Salat waarin hij diep ging op het feit dat grote zondes een persoon niet uit de religie doen treden. Hij overleverde uitspraken van onder andere Ibn Abbas en 'Attaa.

قال في "تعظيم قدر الصلاة" (2/520): (ولنا في هذا قدوة بمن روى عنهم من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم والتابعين؛ إذ جعلوا للكفر فروعاً دون أصله لا تنقل صاحبه عن ملة الإسلام، كما ثبتوا للإيمان من جهة العمل فرعاً للأصل، لا ينقل تركه عن ملة الإسلامة، من ذلك قول ابن عباس في قوله: {وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ}.)

Imam Maruzi zei: "En we hebben hierin een bewijs van onder de metgezellen en de Tabi'een, dat Kufr vormen heeft, net zoals Imaan vormen heeft. Neem zo de uitspraak van Ibn Abbas met betrekking tot de vers: 'En wie niet oordeelt met wat God geopenbaard heeft, zij zijn ongelovigen'." [Ta'dhim Qadr as-Salat 2/520 van Imam Maruzi]

وقال في "تعظيم قدر الصلاة" (2/523) معقباً على أثر عطاء:(- "كفر دون كفر، وظلم دون ظلم وفسق دون فسق"-: وقد صدق عطاء؛ قد يسمى الكافر ظالماً، ويسمى العاصي من المسلمين ظالماً، فظلم ينقل عن ملة الإسلام وظلم لا ينقل).

Imam Maruzi becommentarieerde wat 'Attaa zei: "'Attaa sprak waarlijk de waarheid toen hij 'Kufr duna Kufr, Dhulm duna Dhulm, Fisq duna Fisq' zei. Want de ongelovige kan een Dhalim genoemd worden, maar een ongehoorzame moslim kan ook zo genoemd worden. Dhulm komt (ook) in vormen, namelijk eentje die een persoon uit de religie doet treden en eentje die dat niet doet." [Ta'dhim Qadr as-Salat 2/523 van Imam Maruzi]

Ibn Abbas in debat met de Khawarij

De Sahabi voerde een grote debat met de Khawarij. Zij (de Khawarij) leefden eerst in de stad waar 'Ali regeerde (Kufah), maar toen zij zagen dat hij en Mu'awiyyah twee personen opstelden om de ruzie op te lossen, interpreteerden zij dit als iets nieuws wat niet van de Shari'ah komt.

'Ubaidullah b. Abu Rafi' overleverde: "De Haruriyyah (Khawarij) kwamen in opstand tegen Ali ibn Abi Talib en ze zeiden: "Laa Hukm illa Allah (Er is geen Hukm behalve voor Allah)". Ali radiyAllahu 'anhu zei toen: "Een woord van waarheid, maar met incorrecte bedoelingen en intenties. Voorwaar, de Boodschapper van Allah, vrede en zegeningen zij met hem, beschreef enkele mensen en ik herkende hun beschrijving in deze mensen. Ze spreken de waarheid met hun woorden, maar het gaat niet verder dan dit (en hij wees naar zijn keel (oftewel, ze begrijpen het niet))."" [Sahih Muslim 1066g]

Hierdoor geloofden de Khawarij dus dat 'Ali niet met de Shari'ah regeerde. En dit klopt niet, zoals je in de debat van Ibn Abbas terug zult zien.

Kort na hun bekende gezegde: 'Laa hukmu illa Allah', verhuisden ze naar het gebied langs de grens van Kufah, waar zij zich verzamelden.

De debat van Ibn Abbas met de Khawarij (18678) - أخبرنا عبد الرزاق عن عكرمة بن عمار قال: حدثنا أبو زميل الحنفي قال: حدثنا عبد الله بن عباس رضي الله عنه قال: لما اعتزلت الحروراء (4) فكانوا في دار على حدتهم، فقلت لعلي: يا أمير المؤمنين! أبرد عن الصلاة لعلي آتي هؤلاء القوم فأكلمهم، قال: إني أتخوفهم عليك، قلت: كلا إن شاء الله تعالى، قال: فلبست أحسن ما أقدر عليه من هذه اليمانية، قال: ثم دخلت عليهم وهم قائلون في نحر الظهيرة، قال: فدخلت على قوم لم أر قوما قط أشد اجتهادا منهم، أيديهم كأنها ثفن الإبل، ووجوههم معلمة من آثار السجود قال: فدخلت، فقالوا: مرحبا بك يا ابن عباس! ما جاء بك؟ قلت: جئت أحدثكم عن أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم، عليهم نزل الوحي، وهم أعلم بتأويله، فقال بعضهم: لا تحدثوه، وقال بعضهم: والله لنحدثنه، قال: قلت: أخبروني ما تنقمون على ابن عم رسول الله صلى الله عليه وسلم وختنه، وأول من آمن به؟ وأصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم معه؟ قالوا: ننقم عليه ثلاثا، قال: قلت: وما هن؟ قالوا: أولهن أنه حكم الرجال في دين الله، وقد قال الله: (إن الحكم إلا لله) (1)، قال: قلت: وماذا؟ قالوا: وقاتل ولم يسب، ولم يغنم، لئن كانوا كفارا لقد حلت له أموالهم، ولئن كانوا مؤمنين لقد حرمت عليه دماؤهم، قال: قلت: وماذا؟ قالوا: محا نفسه من أمير المؤمنين، فإن لم يكن أمير المؤمنين فهو أمير الكافرين، قال: قلت: أرأيتم (2) إن قرأت عليكم من كتاب الله المحكم، وحدثتكم من سنة نبيه صلى الله عليه وسلم ما لا تنكرون، أترجعون؟ قالوا: نعم، قال: قلت: أما قولكم: حكم الرجال في دين الله، فإن الله تعالى يقول: (يا أيها الذين آمنوا لا تقتلوا الصيد وأنتم حرم - إلى قوله - يحكم به ذوا عدل منكم) (1) وقال في المرأة وزوجها: (وإن خفتم شقاق بينهما فابعثوا حكما من أهله وحكما من أهلها) (2) أنشدكم الله أحكم الرجال في حقن دمائهم وأنفسهم، وإصلاح ذات بينهم أحق أم في أرنب ثمنها ربع درهم؟ قالوا: اللهم بل في حقن دمائهم، وإصلاح ذات بينهم، قال: أخرجت من هذه؟ قالوا: اللهم نعم، [قال:] وأما قولكم: إنه قاتل ولم يسب ولم يغن، أتسبون أمكم عائشة؟ أم تستحلون منها ما تستحلون من غيرها، فقد كفرتم، [وإن زعمتم أنها ليست أم المؤمنين فقد كفرتم] (3) وخرجتم من الاسلام، إن الله يقول: (النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم وأزواجه أمهاتهم) (4) فأنتم مترددون بين ضلالتين، فاختاروا أيتهما شئتم، أخرجت من هذه؟ قالوا: اللهم نعم، قال: وأما قولكم: محا نفسه من أمير المؤمنين، فإن رسول الله صلى الله عليه وسلم دعا قريشا يوم الحديبية على أن يكتب بينه وبينهم كتابا، فقال: اكتب: هذا ما قاضى عليه محمد رسول الله، فقالوا: والله لو كنا نعلم أنك رسول الله ما صددناك عن البيت، ولا قاتلناك، ولكن اكتب محمد بن عبد الله، فقال: والله إني لرسول الله حقا وإن كذبتموني. اكتب يا علي! محمد بن عبد الله، فرسول الله صلى الله عليه وسلم كان أفضل من علي رضي الله عنه، أخرجت من هذه؟ قالوا: اللهم نعم، فرجع منهم عشرون ألفا، وبقي منهم أربعة آلاف، فقتلوا.

Ibn Abbas overleverde: "De Hururiyyah vestigden zich langs de grens (van de stad). Ik zei tegen 'Ali: "Oh leider van de gelovigen, stel het gebed even uit zodat ik naar hen toe kan gaan en met ze kan spreken." Hij ('Ali) vertelde me: "Ik vrees voor je (dat ze je wat zullen aan doen)." Ik zei toen: "Welnee, in sha Allah (er zal niets gebeuren)." Dus ik kleedde met de beste Yemeni kleding en vertrok en kwam aan terwijl zij (de Khawarij) aan het lunchen waren. Ik ben nog nooit zo een volk tegengekomen. Hun handen leken op de knieën van kamelen (vanwege de ruwheid) en op hun gezichten was de afdruk van Sujud zichtbaar." Ik kwam binnen en zij zeiden: "Marhaban (welkom) oh Ibn Abbas, wat brengt jou hier?" Dus ik zei tegen hen: "Ik ben gekomen om aan jullie te overleveren wat de Sahaba van de Profeet (ﷺ) zeggen, op hen was de revelatie nedergezonden, en zij begrijpen dat (de revelatie) het beste." Sommigen onder hen zeiden vervolgens: "Praat niet met hem." Anderen zeiden: "Wij zullen met hem praten." Dus ik zei: "Vertel me, wat hebben jullie tegen de persoon ('Ali) die een van de eerste was die islam omarmde en de neefje en schoonzoon van de Profeet (ﷺ) is? En wat hebben jullie tegen de metgezellen van de Profeet (ﷺ) die met hem ('Ali) is?" Zij zeiden vervolgens: "Wij zitten met drie dingen." Ik zei toen: "En wat zijn die?" Zij zeiden: "De eerste: dat er een mens wetgaf terwijl Allah in de Quran zegt: 'Inil Hukmu illa Lillah (De wetgeving behoort slechts tot Allah)'." Dus ik zei: "En welke andere zaken?" Waarop zij zeiden: "Hij vocht maar nam geen gevangenen, noch nam hij buit. Als zij ongelovig waren, dan was hun welvaart wettig voor hem, en als zij moslims waren, dan was het verboden om ze te bevechten." Ik zei toen: "En wat nog meer?" Zij zeiden: "Hij wistte zijn titel als leider van de gelovigen uit, dus als hij dat niet is dan is hij leider van de ongelovigen." Ik zei toen: "Was dat het?" Zij zeiden: "Ja." Ik zei tegen hen: "Als ik wat jullie van de zaken hebben benoemd behandel volgens de Quran en Sunnah, zullen jullie dan terugkeren?" Zij zeiden: "Ja." Ik zei: "Wat betreft de eerste kwestie die jullie benoemden, dat een persoon wetgaf zonder dit te mogen, Allah zei: "Oh gelovigen, dood geen wild dier terwijl je in Ihram bent" tot Zijn Uitspraak: "Laat twee rechtvaardigen onder jullie dan de zaak oordelen (een straf bepalen)." Allah zei wat betreft de echtgenote en de echtgenoot: "En als je een breuk tussen hen vreest, stuur dan een arbiter van zijn familie en een arbiter van haar familie." Dus zeg mij, wat is belangrijker: het voorkomen van ruzie en bloedvergiet tussen twee partijen? Of bepalen wat de straf is van een konijn dat kwart dirham kost?" Zij zeiden: "Het is inderdaad belangrijker om een ruzie en bloedvergiet te voorkomen." Ik zei: "Zijn jullie uit over dit onderwerp?" Zij zeiden: "Ja." Ik zei: "Wat betreft de tweede kwestie die jullie benoemden, dat hij geen gevangenen of buit nam van dat gevecht. Zouden jullie overwegen om jullie moeder 'Aicha als gevangene te nemen? Als je dit als toegestaan acht, dan plegen jullie ongeloof, en als jullie zouden beweren dat zij niet de moeder van de gelovigen is, dan plegen jullie ook ongeloof, omdat Allah zei: "De Profeet staat dichter bij de gelovigen dan zijzelf en zijn vrouwen zijn hun moeders." Jullie kunnen in deze kwestie geen kant op, dus kies maar wat jullie willen. Zijn jullie uit over dit onderwerp?" Zij zeiden: "Ja." Ik zei: "Wat betreft jullie (derde) uitspraak: Hij wistte zichzelf uit als leider van de gelovigen; de Profeet (ﷺ) beveelde op de dag van Hudaybiyyah een brief op te stellen om die naar Quraysh te sturen. Hij () zei: "Schrijf op: Dit is Mohammed, de Boodschapper van Allah." Maar de Quraysh reageerden hier negatief op, zij zeiden: "Als wij geloofden dat we te maken hadden met de Boodschapper van Allah, dan hadden we je nooit verdreven, noch zouden wij je ooit bevechten. Dus schrijf eerder Mohammed ibn Abdullah." De Profeet (ﷺ) zei: "Wallah, ik ben echt Zijn Boodschapper, zelfs als jullie daar niet in geloven. Schrijf op! Oh 'Ali: Mohammed ibn Abdullah" En de Profeet (ﷺ) is beter dan 'Ali radiyAllahu 'anhu (en zelfs hij wistte zijn titel uit op een brief). Zijn jullie uit over dit onderwerp?" Zij zeiden: "Ja." Toen keerden 20.000 leden van de Khawarij zich terug, en 4.000 van de Khawarij bleven over, en die werden (uiteindelijk) bestreden (door 'Ali)." [Musannaf Abdurrazzaq hadith 18678]

De Khawarij en hun misinterpretaties

De Khawarij interpreteerden verschillende overleveringen en verzen uit de Quran. Zo gebruikten ze de vers 'En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen' om moslims als ongelovig te verklaren wanneer zij grote zondes verrichtten.

En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen.
(Surah al-Maaidah vers 44)

Ibn Abbas weerlegde de Khawarij door een opmerking te maken op de vers van Surah al-Maaidah, die zij (Khawarij) gebruikten om te beweren dat een persoon ongelovig wordt na grote zondes te verrichten.

6434 حدثنا محمد بن عبد الله بن يزيد المقري، ثنا سفيان عن هشام بن جحير عن طاووس عن ابن عباس في قوله: ومن لم يحكم بما انزل الله فأولئك هم الكافرون قال: ليس هو بالكفر الذي يذهبون اليه.

Ibn Abbas zei: "Dit (verrichten en volharden in grote zondes) is niet de vorm van Kufr waar zij (Khawarij) over denken." [Tafsir Ibn Abi Hatim hadith 6434]

قال الخلال: قال أبو بكر: حدثنا أبو عبد اللَّه قال: ثنا وكيع، عن سفيان، عن معمر، عن ابن طاوس، عن أبيه، عن ابن عباس: {وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ}، قال: هي به كفر، وليس كمن كفر باللَّه وملائكته وكتبه ورسله. "السنة" للخلال 2/ 104 - 107 (1413 - 1425)

Al-Khallal overleverde van Abu Bakr al-Marwadhi van Ahmad ibn Hanbal van Waki' van Sufyan van Ma'mar van Ibn Tawus van Tawus van Ibn Abbas die de vers: 'En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen', becommentarieerde: "Dit is Kufr, maar niet zoals de Kufr in Allah, Zijn engelen, Zijn boeken en Zijn boodschappers." [Al-Sunnah 2/104-107 van Al-Khallal]

حدثني المثنى قال، حدثنا حجاج قال، حدثنا حماد، عن عمران بن حدير قال: قعد إلى أبي مجلز نفرٌ من الإبَاضيَّة، قال فقالوا له: يقول الله: " ومن لم يحكم بما أنـزل الله فأولئك هم الكافرون "، فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ، فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ! قال أبو مجلز: إنهم يعملون بما يعلمون = يعني الأمراء = ويعلمون أنه ذنب! قال: وإنما أنـزلت هذه الآية في اليهود! والنصارى قالوا: أما والله إنك لتعلم مثل ما نعلم، ولكنك تخشاهم! قال: أنتم أحق بذلك منّا! أمّا نحن فلا نعرف ما تعرفون! [قالوا]: (70) ولكنكم تعرفونه، ولكن يمنعكم أن تمضوا أمركم من خشيتهم! (71)

Al-Mathna overleverde van Hajjaj ibn Minhal van Hammad van Imran bin Hudayr dat hij zei: "Er zaten mensen van de Ibadiyyah (sekte van de Khawarij) bij Aba Mijliz en zij zeiden tegen hem: "En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn ongelovigen, onrechtplegers en boosdoeners!" Toen zei Abu Mijliz: "Zij (de heersers) handelen naar wat zij weten, en zij weten dat zij zondigen. En deze verzen waren nedergedaald over de Joden en de Christenen." De mensen van de Ibadiyyah zeiden daarop: "Echter, bij Allah, jij weet net zoveel als wij, maar je bent bang voor hen (de heersers)." Abu Mijliz zei toen: "Waarlijk, jullie behoren eerder tot die categorie dan wij, en wij gaan niet uit van waar jullie van uit gaan (dat een heerser kafir wordt na te zondigen)."" [Tafsir Tabari hadith 12026]

Context van Surah al-Maaidah vers 44

De vers in Surah al-Maaidah: 'En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft, zij zijn de ongelovigen', wordt door sommigen totaal verkeerd begrepen.

De Khawarij gebruikten deze vers op iedereen die niet volgens Allah's openbaring handelt. Hierdoor geloofden ze dat deze vers gericht is op het zondigen.